افاضات فائزه خمینی، زن و بهشتی که ساخته نشد! سیوان کریمی
فائزه هاشمی در یک مصاحبه با اول نشریه فصل حق ملت گفتگو کرده و گفته است که اگر خمینی بیشتر در پاریس می ماند، ایران به بهشت مسائل زنان تبدیل می شد! همین ادعای کوتاه، دلیلی شد تا نگاهی به چهار دهه حاکمیت “امام” و پدرش بیاندازیم. همین آدمهایی که خون زنان را در این جامعه در شیشه کردند و چهار دهه شاهد زندگی برده وار و پر از تحقیر زنان و آپارتاید جنسی و بی حقوقی و بی حرمتی به زنان باشیم. شما چرا دم از حقوق زنان می زنید؟ یادتان هست؟ حتما یادتان هست که بانی و آمر کشتارهای دهه شصت و خالق تابستان شصت و شصت و هفت، امام شما، پدر بزرگوارشان و رژیم هار اسلامی بود. در همین تابستان هزاران انسان به جرم مخالفت با شما کشتار شدند. در بین آنها هم کم نبودند تعداد زنانی که به جرم افکار عقب افتاده و ارتجاعی امام شما و پدرتان و دستگاه سرکوب رژیم اسلامی قتل عام شدند. حتما در خاطرات درگوشی امامت ، پدر بزرگوارت و رهبر عزیزت شنیده ای که به دختران که حکمشان اعدام بود، قبل از اعدام تجاوز کنند. مساله سر ماندن بیشتر و کمتر نیست. آقازاده ها و سران این رژیم هار سرمایه داری اسلامی، چهار دهه است که در کشورهای اروپایی و آمریکایی زندگی می کنند. چه تغییری کردند؟ چه گلی به سر زنان جامعه زدند؟ مگر در خاطرات پدرت نشنیده ای که خمینی با دادن هر نوع حق رای به زنان مخالف بود و می گفت “یک مشت زن هرجایی” داعیه حق زن را دارند. قیام ۵۷ بود که زنان را به عرصه جامعه آورد و تلاش جمهوری اسلامی بردن دوباره زنان به کنج خانه بود. شعارهای برابری طلبانه زنان در بهمن و اسفند ۵۷ و برگزاری اولین مراسم روز جهانی هشت مارس را فراموش کرده اید؟ همین خمینی و مدافعینش، شما و امثال زیباکلام که هردم در دفاع از شما و پدر بزرگوارت سخنها می راند، مسبب اخراج چپها از دانشگاهها و انقلاب فرهنگی نبودید؟ به همین زودی یادتان رفت؟
حالا که کمی، و فقط کمی، از دایره قدرت کنار افتاده اید، به فکر زنان جامعه افتاده اید. این جامعه و زنان آزادیخواه آن از روز اولی که اکبر پونز با زور و با شعار یا روسری یا توسری، به جنگشان رفت، به دنبال حق خود بودند. آن موقع کجا بودید؟ حالا که تب و تاب تحولات اجتماعی شدت گرفته و جامعه با سرعت از رویتان رد خواد شد، به یاد حق زنان افتاده اید؟ همین ماه قبل بود که گفته بودید برخورد جمهوری اسلامی با زنان مانند برخورد جمهوری اسلامی است. این کشف تازه ای نیست. این نتیجه ترس شما و دیدن تحولات است. راستی با چه معیاری به داعش می نگرید؟ کشتار مردم عراق و سوریه؟ اگر ملاکت این است کشتار صدها هزار انسان مخالف رژیم اسلامی در دهه شصت را چه می نامی؟ تجاوز به زنان و کودکان؟ همین را از زیردستان پدرت بپرس. همانهایی که شبانه تجاوز می کردند و دم آفتاب تیرباران. جمهوری اسلامی همان داعش است. این را نسل قبل از من می گوید که با دیدن داعش، خاطرات کشتار و شکنجه از مقابل چشمانشان رد می شد. همان انسانهایی که با دیدن هر تصویر و فیلمی از داعش می گفتند که این عین شکنجه های جمهوری اسلامی است. ترس شما و تصویر شما از داعش، خاطرات زجر آور چهار دهه مردم ایران است.
انصافا که مکاری و حیله گری را از پدرتان به ارث برده اید. در این شک ندارم. اما زنان به مکاری شما کاری ندارند. جامعه ایران، طبقه کارگر و مردم زحمتکش و به طبع زنان در صف اول این مبارزه، مدتهاست که حسابشان را جدا کرده اند. این مجیزگویی های شما به درد خودتان می خورد. ایدئولوژی دینی به تحمیق مردم نیاز دارد. زنان هم در صف اول هر نوع تعرض قرار می گیرند. این را تاریخ پر از شرمساری ادیان به ما می گویند. اسلام هم میبری از این قاعده نیست. شما غلط می کنید که در مورد وضعیت زنان لب باز می کنید. مسیر هر نوع تغییر در جامعه از مسیر سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی می گذرد و در این مسیر زنان آزادیخواه و برابری طلب صف مقدم را دارند. ما به سوی این تغییر در حرکت هستیم و شما هم آنطور که پیداست دنبال سوراخ موش می گردید. از این افاظات دیگر نفرمائید. از ما به شما نصیحت.
سیوان کریمی
آپریل ۲۰۱۹