اعلامیه حزب حکمتیست دررابطه با اعتصاب سراسری رانندگان و کامیون داران

اعلامیه حزب حکمتیست
دررابطه با اعتصاب سراسری رانندگان و کامیون داران
نارضایتی و زمزمه اعتصاب میان رانندگان ماشینهای سنگین و کامیونداران جدید نیست. سیاستهای دولت و گردنهبگیری و باجخواهی از رانندگان کارد را به استخوان رساند. اعتصاب از روز دوشنبه ۲۹ اردیبهشت در بندرعباس کلید خورد که رانندگان ماشینها را خاموش و با بستن ورودی و خروجی بندر اعتراضشان را فریاد زدند. اعتصابی که با حمایت وسیع بویژه بعد از فاجعه انفجار مهیب بندرعباس روبرو شد و با فراخوان بلافاصله اتحادیه کامیون داران به اعتصاب سراسری یک هفتهای از اول خرداد موج اعتصاب بسرعت سراسری شد. اعتصابی که ۱۳ استان و بیشتر بنادر و پایانههای کشور را دربرگرفت.
روز شنبه ۳ خرداد اعتصاب در مشهد و شیراز با سرکوب پلیس و زدن گاز اشکآور و اسپری فلفل روبرو شد و امروز ۴ خرداد در چهارمین روز اعتصاب در سنندج پلیس علیه اعتصابیون دست به خشونت و بازداشت تعدادی از رانندگان اعتصابی زد. سرکوب مستقیم اعتصابیون، تهدید رانندگان و اعتصاب شکنی ابزارهای رژیم اسلامی برای به شکست کشاندن اعتصاب رانندگان کامیون و کامیونداران در دورههای قبل بود. سیاستی که امروز نیز ادامه دارد. اما همبستگی با اعتصاب گستردهتر است. بسیاری از رانندگان در دفاع از حرمت اعتصابیون در پایانهها و جایگاهها، ماشینهای خود را خواباندند و در اجتماعات اعتراضی شرکت میکنند. رانندگان اعتصابی نیز هر اعتصاب شکن را با شعار «بی شرف» به پارکینکها مشایعت میکنند.
رانندگان از هزینه کم کرایههای حمل بار، قطع سهمیه پایه گازوئیل و کاهش سوخت، سه نرخی و چند نرخی شدن سوخت، عوارض بالای جادهها، دو و سه برابر شدن حق بیمه رانندگان، گرانی لاستیک و قطعات ماشین، افزایش مجموعه هزینهها در کنار فقدان امنیت در جادهها و سرقتهای مکرر اعتراض دارند. دولت سوبسیدها را از جهات مختلف قطع و هزینه بیمهها را براساس برنامه هفتم اقتصادی افزایش داده است. دولت و اقتصاددانان مشاورش بر طبل آزادسازی قیمتها و کاهش هزینههای دولت میکوبند و مردم زحمتکش باید هزینه گرانی نان و بنزین و برق و فقدان بیمه و امنیت را بپردازند. اعتصاب در چهارمین روز خود بسیاری از پایانههای حملونقل و باراندازها از تهران تا شهرها و استانهای دیگر را تعطیل کرده است.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست از اعتصاب و خواستهای برحق رانندگان و کامیونداران حمایت میکند. دولت، مجلس، سازمان راهداری و تامین اجتماعی از ورود به موضوع سخن میگویند اما این ورود تاکنون تنها با سرکوب خود را نشان داده است. سرکوب راننده اعتصابی که نان و حرمت میخواهد تنها با سیاستی متحد و اعتصابی گستردهتر میتواند جواب بگیرد. رانندگان میتوانند در سراسر کشور شریان اقتصاد را بدرجهای قطع کنند. تاکتیک بستن جاده ها و ورودی و خروجی پایانهها، گسترش اعتصاب در مقابل تهدید پلیسی، مقابله موثر با اعتصاب شکنان و اتحاد قویتر رمز پیشروی و پیروزی است.
رانندگان نباید به وعدههای سرخرمن باور کنند. در اعتصابات دور قبل وعده وعید زیاد شنیدیم اما هیچکدام عملی نشدند. رانندگان نباید فریب وعدهها را بخورند و تا رسیدن به خواستهایشان دست از اعتصاب نکشند. اتحاد و اعتصاب گسترده صدای بخشهای ذینفع را در شاخههای اقتصاد درمیآورد. پایداری در اعتصاب موجب میشود که خودشان به التماس بیافتند و عقب بروند. همکاران اعتصابی بازداشتی باید فورا آزاد شوند. اعتصاب و اتحاد تنها راه و تنها ابزار ماست! پرچم اعتصاب را بالا نگاهداریم!
مرگ بر جمهوری اسلامی
آزادی، برابری، حکومت کارگریحزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
۴ خرداد ۱۴۰۴- ۲۵ مه ۲۰۲۵
_________________________________