” مجازات ” اعدام بی قید و شرط ملغی باید گردد-اسماعیل ویسی

به مناسبت 10 اکتبر روز جهانی علیه اعدام- ” مجازات ” اعدام بی قید و شرط ملغی باید گردد!
10 اکتبر روز جهانی علیه اعدام- ” مجازات ” اعدام بی قید و شرط ملغی باید گردد!
در سطح جهانی ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه مجازات اعدام اعلام شده. بهمین مناسبت در سراسر جهان جریانات انساندوست احزاب سیاسی آزادیخواه و برابری طلب و جنبشهای اجتماعی علیه مجازات اعدام و از جمله حزب کمونیست کارگری – حکمتیست در جهت الغای بدون قید و شرط مجازات اعدام بشیوه های متفاوت برای سازماندهی اجتماعی جنبش ضد اعدام و مادیت بخشیدن به الغای این پدیده واین عمل ضد انسانی که حق حیات را بطور آگاهانه از انسان سلب می کند، تلاش می کنند.
اعدام جنایت سازمانیافته و آگاهانه دولت و نهادهای سیاسی حاکم، علیه مردم بیدفاع و قتل عمد دولتی است!. قربانیان اعدام هر کسی که باشد، در این واقعیت تغییری نمیدهد که در کشورهائی که مجازات اعدام اجرا میشود و بویژه در رژیم اسلامی در ایران تحت عنوان اجرای عدالت!! و کاهش بزهکاری مطلقا واقعیت ندارد و هیچ درجه از جرم و جنایت کاسته نشده. اعدام صرفا بخاطر ارعاب جامعه و گستراندن چتر سرکوب و اختناق و خفه کردن هرگونه صدای نارضایتی اجتماعی است. اعدام در هیچ شرایطی بر کاهش جرم تاثیر مستقیم نداشته و هیچ تحقیق اجتماعی این فرشییه را ثابت نکرده. نه با جاری کردن مجازات اعدام عدالتی در جامعه اجرا شده. به همین خاطر است که، ما حزب حکمتیست برای الغای بی قید و شرط مجازات اعدام وسازماندهی جنبش اجتماعی ضد اعدام در جامعه ایران تلاش میکنیم.
ماشین کشتار جمعی جمهوری اسلامی در طول حاکمیت ارتجاعیش که همزاد آن می باشد بیوقفه و در ابعاد هرچه وسیع تری بکار خود ادامه داده و تاکنون حدود ۱۰۰ هزار انسان در جامعه ایران از فعالین کمونیست، فعالین کارگری، انسانهای برابری طلب و آزادیخواه و فعالین جنبشهای سیاسی- اجتماعی و هر انسانی که به نحوی از انحا نارضایتی خود را علنا اعلام کرده و به عملکرد و موجودیت سیاسی این رژیم معترض بوده برای ایجاد فضای رعب و وحشت و حفظ بقای حکومت ننگین خود، به جوخه اعدام سپرده است. اعدام وکشتار جزء تفکیک ناپذیر از ماهیت پلید این رژیم می باشد. رژیم اسلامی در سطح جهانی بعنوان یکی از کشورهایی که در صدر لیست کشورهایی با بالاترین میزان اعدامها قرار دارد شناخته میشود.
جهت اطلاع بر اساس گزارش مرکز آمار نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در دوره یکساله ۱۳۹۸ تا هفته اول اکتبر ۲۰۱۹ دست‌کم ۲۴۲ شهروند اعدام شده اند و برای ۱۹۵ تن دیگر حکم اعدام صادر شده. از جمله ۶ کودک زیر سن قانونی و همین‌طور ۱۳ حکم اعدام در ملآعام بوده است. همچنین بنا بر گزارش نهادهای بین‌المللی، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد. وبنا بر همین گزارش بیش از ۷۲ درصد اعدام های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمی‌شوند که اصطلاحا آن را اعدام مخفیانه می‌خوانند. رژیم اسلامی سرمایه در روزهای ۲۵ و۲۶ سپتامبر در شهرهای سنندج، ارومیه و زندان رجائی شهر کرج ۸ نفر را به اعدام محکوم نموده و احکام به اجرا در امده. بر اساس گزارش سازمان حقوق بشر ایران مستقر در نروژ روز۱۵ شهریور ۹۸ طی ماه تیر۳۸ تن در ایران اعدام شده‌اند که، نسبت به رقم مشابه در ماه اوت سال گذشته، تقریبا دو برابر شده است در واقع درسال ۹۸ در اقصی نقاط ایران نزدیک به۲۰۰ نفر تحت عناوین بی اساس از جمله قتل، مواد مخدر، محاربه اعدام شده اند که چند مورد از در ملاء عام بوده… این موارد به نسبت سال گذشته ۱۲ در صد افزایش یافته است. از موارد اخیر اعدام – قصاص رزگار زندی و ۲ تن دیگر در شهر دزفول می باشد. در عمل طی اینمدت هر روز ۲ نفر کشته شده اند. قطعا آمار بیشتر از اینهاست که به بیرون درز نکرده است. به یمن موجودیت حکومت اسلامی سرمایه ، ممکن است هزاران نفر دیگر در زیر تیغ اعدام باشند. البته اعدام تنها یکی از اشکال کشتار انسانها در حکومت اسلامی است. قصاص شیوه دیگری از کشتن و از بین بردن انسانها توسط حکومت است..
قصاص!
قصاص چه پدیده ای است و چرا حکومت اسلامی به چنین عملی متوسل میشود و هدفش از این جنایت اشکار چیست ؟
حکومت اسلامی سرمایه داران در ایران طی حاکمیت ننگین و ضد انسانی خود، برای نهادینه کردن خشونت بعنوان جزئی از زندگی روزمره مردم، تفرقه و جدائی و گسترش نفرت اجتماعی مابین آحاد مردم و تحمیل آن به جامعه از هیچ تلاشی دریغ نکرده.
افراد زیادی که زیر سن ۱۸ سال ناخواسته در نزاعهای شخصی و یا دسته جمعی فردی را به قتل رسانده اند، در سیاهچالهای رژیم زندانی و در انتظار اجرای مجازات قصاص- اعدام هستند. دراین رابطه هم بطور واقعی مقصر و بانی اصلی چنین وضعیتی، حکومت اسلامی است. در رژیم اسلامی و جامعه اسلام زده با روشهای تربیتی خشن کودکان و نو جوانان بجای اینکه در دنیای آرام کودکی رشد کنند و حق انسانی- اجتماعی شان برسمیت شناخته شود، اززندگی شاد، ایمن و خلاق از رفاه و امکانات رشد مادی و معنوی در محیطی زنده و خلاق برخوردار باشند. بجای ممنوعیت کارکودکان، ممنوعیت تنبیه بدنی آنها، مصونیت از فشار و آزار روانی در محیطهای آموزشی و اجتماعی و عدم ارعاب و فشار بر آنان شاهد وجود کودکان کار و خیابان، کودکان مبتلا به پدیده شوم اعتیاد، کودکانی که برای گذران زندگی و معیشت خانواردر محیط های کاری بزرگسالان در تردد هستند میباشیم. . این کودکان در نهایت در فضای بسیار نا سالمی رشد و نمو پیدا میکنند که نه مناسب شرایط زندگی آنان است و نه هیچکدام از فاکتورهای یک زندگی نرمال و سالم را داراست. رژیم هار سرمایه در ایران این شیوه از زندگی نابرابر و غیر انسانی را به آنان و خانواده هایشان ” اکثریت مردم ” تحمیل نموده. بازتاب این شرایط وقوع جرایمی است که ناخواسته گریبان این نوجوانان را میگیرد و بسیاری از آنها روانه زندان میشوند و اگر در نهایت رژیم آنها را اعدام نکند منتظر حکم شنیع قصاص میمانند.
چرا قصاص؟ این چه پدیده ای است و چرا حکومت اسلامی تا کنون به چنین شیوه ایی در زمینه های متفاوت متوسل شده و می شود؟ مجازات قصاص- اعدام ضد انسانی ترین عملکرد برای سلب حق حیات از انسان بطور آگاهانه و جزیی از بربریت اسلام است. رژیم اسلامی با تحمیل استیصال بر اکثریت جامعه، تحمیل فقر و فلاکت و بیکاری و گرانی سرسام آورو دیگر مصائب عظیم اجتماعی نارضایتی عمیقی را در میان اکثریت مردم دامن زده است. بر همین اساس است که از متحد شدن و متشکل شدن و همیاری و همبستگی اجتماعی توده های مردم در هر سطحی واهمه دارد و با تمامی امکانات به سرکوب آنان می پردازد. حکومتی که بزرگترین قاتل مردم در آن جامعه است، میخواهد با اجرای قانون مجازات قصاص، اجرای حکم بدست خانواده افرادی که متاسفانه به قتل رسیده اند، نشان بدهد عادل است و عدالت را رعایت می کند اما در واقع هدفی جز دامن زدن به تفرقه و جدائی و نفرت پراکنی در جامعه ندارد. با متوسل شدن به این شیوه تلاش می کند با استفاده از احساسات مردم و عواطف خانواده های مقتولین، مقصر بودن خود را لاپوشی کند. این سیاستی است آگاهانه. می توان و باید آنرا همراه با کل پدیده ضد بشری، اجرای اعدام ، بشکست کشانید!
با خانواده هائی که فرزندانشان به قتل رسیده چگونه باید برخورد کرد؟ مردم چکار باید بکنند ؟
باید تاکید کنم درد و رنج خانواده هائی که عزیزان و جگرگوشه هایشان را از دست داده اند عمیقا قابل درک است. همدردی با این خانواده ها بسیار مهم و لازم است. با تمام وجود عواطف، فشارهای روحی و روانی را که در نتیجه از دست دادن فرزندانشان بر آنان وارد شده است باید درک کرد. باید این خانواده ها همدردی جامعه با خودشان را عملا ببینند و شاهد باشند که مردم در سوگ از دست دادن عزیزانشان در کنار آنها هستند. همبستگی اجتماعی با درد و رنج واقعی آنها و نه صرفا افراد فامیل و آشنایان. باید ببینند که هرانسان شریفی در آن جامعه آنان را درک می کند. باید جامعه دریابد غم از دست دادن عزیزان و نزدیکان در چنین واقعه ناخواسته ایی سنگین است. اما راه چاره تقابل و متوسل شدن به اجرای مجازات قصاص نیست. قتل کسی که بعنوان قاتل معرفی شده است، دردی را درمان نخواهد کرد. قصاص به بازگشت عزیز از دست رفته منتهی نخواهد شد. این عمل جز اینکه پدر و مادر و خانواده های دیگری را داغدار کند و تفرقه و نفرت پراکنی و دشمنی به بار بیاورد ثمر دیگری ندارد. مقصر اصلی که حکومت اسلامی است تبرئه شده و سود میبرد. گذشت و متوسل شدن به عشق و عواطف انسانی برای جلوگیری کردن از دور باطل قتل و کشتار و داغدار نشدن خانواده ای دیگر راهی به مراتب انسانی تر است..
رژیم اسلامی سرمایه حکومت کشتار، اعدام و جنایت، ، استثمار و تبعیض و احکام قرون وسطایی دین اسلام و عبودیت و نکبت است. این حکومت بدون خون ریختن و بدون اعدام نمیتواند به بقای ننگینش ادامه بدهد. اعدام جنایت سازمانیافته و آگاهانه دولت و نهادهای قدرت علیه مردم بیدفاع است. دفاع از حق حیات و زندگی برای همه انسانها برای حزب ما یک پرنسیب پایه ایی و عقیدتی است. ما برای الغای بی قید و شرط مجازات اعدام مبارزه میکنیم. از هر حرکت وجنبشی برای لغو مجازات اعدام در ایران و هر جای جهان قاطعانه حمایت میکنیم. مبارزه با مجازات اعدام و متوقف کردن آن مستلزم یک تلاش سازمانیافته، گسترده و سراسری در همبستگی اجتماعی برای درهم کوبیدن ماشین جنایت اسلامی و سایر جنایتکاران است.
زمینه مادی اجتماعی چنین حرکت سازمانیافته ای، وجود دارد. در ایران طی ۲-۳ سال اخیر، بخشش کسانی که بیداگاه اسلامی حکم ” مجازات قصاص – اعدام ” را بر آنان تحمیل کرده بود، بسیار اتفاق افتاده است. این روند نشان از رویگردانی جامعه در کل از این عمل شنیع است. برای لغو مجازات اعدام تلاشهای زیادی انجام گرفته است. امید است تلاشهای جاری در جامعه توسط انسانهای مخالف اعدام و قصاص سنگ بنای جنبش اجتماعی عظیم تری بشود و شعار مجازات اعدام بدون قید وشرط ملغی باید گردد. شعار اصلی برای بگور سپردن این عمل شنیع و ضد انسانی باشد. اینکار ممکن است و تلاش آگاهانه فعالین جنبشهای آزادیخواه و برابری طلب و ضد اعدام، برای ایجاد هماهنگی در سطح جامعه را می طلبد!
پیش بسوی سازماندهی جنبش اجتماعی، برای الغای بی قید و شرط مجازات اعدام!
اسماعیل ویسی esmail.waisi@gmail.com
15 مهر 1398- 7 اکتبر 2019
***