حمایت اتحادیه NSSN بریتانیا از اتحادیه آزاد کارگران ایران مبنی بر اخراج جمهوری اسلامی از وزارت جهانی کار!

اتحادیه آزاد کارگران ایران از ادامه سرکوب کارگران سندیکایی در ایران خبر می دهد

در مواجهه با جنبش رو به رشد کارگری، رژیم ایران با استفاده از سرکوب در تلاش برای عقب نگه داشتن جنبش ادامه میدهد. دیده بان حقوق بشر (NRW) در اواخر آوریل گزارش داد که “در 12 ماه گذشته، حداقل 69 کارگر دستگیر شده اند و ده ها نفر دیگر برای بازجویی احضار شده اند”. دیده بان حقوق بشر از آوریل 2021 در ایران «780 اعتصاب توسط سازمان های کارگری و اتحادیه های کارگری را مستند کرده است».

اتحادیه آزاد کارگران ایران که در سال 2007 تأسیس شده و در سال 2008 این نام را برگزید، گزارشی از سرکوب شدید خود و سایر فعالان در ایران در سطح بین‌المللی منتشر کرده است، از جمله:

شاپور احسانی راد، عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران از 16 ژوئن 2020 در زندان تهران بزرگ در بازداشت به سر می‌برد.

ناهید خداجو، کارگر بازنشسته و از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران.

وی در تجمع روز جهانی کارگر در یازدهم اردیبهشت ماه در تهران در سال 2019 بازداشت و در سال 2020 به پنج سال زندان محکوم شد. رژیم با تهدید وثیقه گذار وی موجب تبدیل آن به پرداخت 150 میلیون تومان (3500 دلار) شد که رژیم آن را نیز مصادره کرد. اکنون وی ممنوع الخروج است و هر لحظه با خطر دستگیر و زندانی شدن روبروست.

نسرین جوادی (اعظم خضری جوادی) کارگر سابق شرکت تجهیزات پزشکی و بازنشسته تامین اجتماعی و از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران است. وی در تاریخ 7 فوریه 2022 در شعبه 26 دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور، اخلال در نظم و تبلیغ عمومی و تبلیغ علیه نظام به 7 سال حبس تعزیری و 74 ضربه شلاق محکوم شد. برخی از اتهامات وی شرکت در مراسم روز جهانی کارگر و شرکت در تجمعات کارگران و بازنشستگان برای دفاع از مطالبات صنفی است. اکنون وی با خطر بازداشت و شروع محکومیتش روبروست.

جعفر عظیم زاده، دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران که پس از چندین سال حبس در 10 آوریل 2021 آزاد شد، اکنون با پرونده جدیدی روبه‌رو شده و انتظار می‌رود دوباره با زندان روبرو شود. جعفر عظیم زاده پیش از این در 29 آوریل 2014 توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و از سوی شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس تعزیری محکوم شده بود. جعفر عظیم زاده به دلیل اعتصاب غذای 64 روزه در زندان اوین به بیماری های متعددی مبتلا شده است و در صورت حبس مجدد جانش در خطر جدی مواجه خواهد بود. همچنین پرونده ای برای اکرم رحیم پور، همسر جعفر عظیم زاده به منظور اعمال فشار بیشتر بر اعضای اتحادیه تشکیل شد.

پروین محمدی عضو هیات مدیریه اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده سابق کارگران کارخانه صنایع فلزی تهران است. وی در سال 2018 به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شد. جالب اینجاست که پروین محمدی نه تنها از این پرونده یا حکم آن اطلاعی نداشت، هیچ اطلاع یا اطلاعی هم به او نیز داده نشد. لازم به ذکر است پروین محمدی طی سال های گذشته چندین بار دستگیر و زندانی شده است.

حیدر قربانی، کارگر ساختمانی و از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران، در ژوئن 2020 بازداشت و به مدت 23 روز در بازداشت به بود تا اینکه با قرار وثیقه دوباره آزاد شد. وی بعداً به اتهام «عضویت در گروه یا جمعیت یا شاخه ای از جمعیتی که در داخل کشور به منظور بر هم زدن امنیت ملی تشکیل شده است» و «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» در مجموع به 11 سال حبس تعزیری محکوم شد.

جوانمیر مرادی، عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران از سوی دادگاه انقلاب کرمانشاه به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.

شیث امانی، عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، 1 مه 2021 در تجمعی که به مناسبت روز جهانی کارگر در سنندج برگزار شد، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.

فرهاد شیخی، هادی سلیمانی و مهدی فخری به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل مجلس شورای اسلامی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و برای ممانعت از ادامه فعالیت از سوی وزارت اطلاعات نیز با پیگرد قانونی مواجه شدند.

مظفر صالح نیا، شریف ساعدنیا، خلیل کریمی و جمیل محمدی از دیگر اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران چندین بار در شهرهای سنندج و تهران بازداشت شده‌اند. این فعالان همواره از سوی نهادهای امنیتی تحت فشار هستند تا از فعالیت های کارگری خود خودداری کنند.

فواد (فایق) کیخسروی از هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران میباشد که نیروهای امنیتی هنگام یورش به منزلش موفق به دستگیر وی نشدند. فواد کیخسروی به حبس تعلیقی محکوم شده است و در صورت دستگیری به سالهای طولانی حبس محکوم خواهد شد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران توضیح می‌دهد که سرکوب‌های امنیتی دولت ایران علیه اعضای این اتحادیه به همین جا ختم نشده است و بسیاری از اعضای اتحادیه از طریق تلفن با هدف تعطیلی این اتحادیه از سوی وزارت اطلاعات تهدید شده‌اند.

در ایران کارگران اجازه تشکیل تشکل های خود را ندارند و کارگرانی مانند فعالان اتحادیه آزاد کارگران ایران که برای پیگیری مطالبات خود تشکل های کارگری تشکیل می دهند، با سخت ترین سرکوب ها مواجه می شوند.

در واقع آنها کوچکترین توجهی به حقوق کارگران ندارند و گزارش های نادرست را در سطح بین المللی ارائه می کنند تا صدای واقعی کارگران به گوش کارگران در سراسر جهان نرسد.

اگرچه هدف سازمان بین‌المللی کار ILO تقویت «گفت‌وگوی اجتماعی و سه جانبه‌گرایی» بین «دولت‌ها، کارفرمایان و کارگران» است و نه اتحادیه‌گرایی ستیزه‌جو، اما دولت ایران از امضای کنوانسیون‌های سازمان بین‌المللی کار که مربوط به حق سازمان‌دهی، برگزاری جلسات و مذاکرات جمعی است، خودداری می‌کند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران توضیح می‌دهد که دولت ایران نه تنها از امضای این کنوانسیون‌ها خودداری می‌کند، بلکه با تمام فعالان کارگری که کوچک‌ترین تلاشی برای اجرای آن تلاش میکنند را سرکوب می‌کند. نمونه سرکوب اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران که اکنون بسیاری یا در زندان یا در خطر زندان هستند و جانشان در خطر است، قابل توجه است.

اتحادیه آزاد کارگران ایران خواستار حمایت از خواسته خود مبنی بر اخراج جمهوری اسلامی ایران از سازمان بین المللی کار ILO است تا سرکوب کارگران را برجسته کند.

درخواست می‌کنیم پیام‌های فوری به سفارت ایران به آدرس iranemb.lon@mfa.gov.ir ارسال شود و خواستار آزادی تمامی فعالان کارگری زندانی شود.

لطفا کپی پیام های اعتراضی و همبستگی را به اتحادیه آزاد کارگران ایران ارسال کنید: etehadyeh.azad@gmail.com

راب ویلیامز،

دبیرکل شبکه سراسری نمایندگان محیط کار NSSN