جدال جنبشها:شعارها جنبشهای اجتماعی را نمایندگی می کنند! سعید یگانه

در دوره های انقلابی زمانی که جامعه وارد تحولات جدی می شود ، صحنه ها ، توقعات و شعارهای مبارزاتی سریع تغییر پیدا می کنند و بنا به درستی یا غلط بودن این شعارها می توانند جنبشها را درست یا غلط هدایت کنند و باز تکثیر شوند. به این معنا در این دوره ما شاهد قطب بندی جنبش های اجتماعی با خواستگاه و توقعات متفاوت علیه وضع موجود وبرای ساختن آینده بعد از جمهوری اسلامی هستیم.
پس از خیزش عظیم توده ای دردی ماه سال گذشته در جنبش دانشجویی شعار ” اطلاح طلب ، اصول گرا ،دیگه تمومه ماجرا”به یک شعارهمه گیرو سراسری تبدیل شد. این شعاردر دل آن تحولات، نفرت عمیق مردم از هر دو جناح رژیم را بیان کرد. آب سرد بر جنبش اصلاحات ” حفظ رژِیم” ریخت و سود پایانی این جنبش را به صدا در آورد. امروز صاحبان اصلی جنبش اصلاحات حتی به خود اعتماد ندارند و جرئت نمیدهند که به مردم برای شرکت در انتخابات مجلس اسلامی فراخوان بدهند.
درادامه این تحولات بخصوص بعد از اعتراضات رادیکال و ضد سرمایه داری کارگران هفت تپه و فولاد اهواز ما شاهد آشکار شدن شعارهای طبقاتی کارگران در جنبش ضد سرمایه داری کارگران هستیم . شعار ” نان ، کار ، آزادی ، اداره شورایی “سریع به مسئله و شعار جنبش کارگری و در سیاست ایران تاثیر گذاشت ودر جنبشهای اجتماعی دیگراز جمله معلمان و دانشجویان باز تکثیر شد.
بعد ازاعتراضات هفت تپه و فولاد اهواز، دانشگاه بخصوص در 16 آذر روز دانشجو، به سنگر دفاع از کارگران و مطالبات کارگری وفعالین کارگری زندانی، اسماعیل بخشی و نجاتی وسپیده قلیان تبدیل شد .” شعارنان ، کار، آزادی ، اداره شورایی” ، ” فرزندان کارگرانیم ،در کنارشان می مانیم”، حمایت خود را از جنبش کارگری اعلام کردند. نشان دادند که جنبش چپ دانشجویی همراه جنبش کارگری است و منفعت مشترکی دارند .دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب پرچم جنبش طبقاتی ، شورایی کارگری را در دانشگاه به اهتزاز در آوردند وازخواست و مطالبات کارگران حمایت کردند .جنبش چپ و رادیکال دانشجویی با شرکت خود درمراسم کارگران دراول مه امسال ازجنبش کارگری حمایت به عمل آورد و تعدادی از آنان توسط اوباشان اسلامی دستگیر و زندانی شدند.
جنبش آزادی زن در ایران و اعتراض و مبارزه زنان علیه تبعیض و نابرابری و حجاب اسلامی یکی از جنبش های موثر و دخالتگردر تحولات سیاسی جاری بخصوص در طول دو سال گذشته در پیوند با مبارزات کارگران ، معلمان، دانشجویان و بطور کلی جنبش طبقاتی ضد سرمایه داری بوده و حضور پررنگی داشته اند . این نشاندهنده این است که تحقق آزادی و برابری و رفع هر گونه تبعیض علیه زنان ، بدون پیوند و همبستگی با جنبش کارگری و رادیکال دانشجویی برای لغوهر گونه تبعیض و نابرابری در جامعه غیر ممکن و دست نیافتنی است .
۲۳اردیبهشت تظاهرات دانشجویان هنرهای زیبا ی دانشگاه تهران در اعتراض به پوشش اجباری و اجرای طرح”حجاب و عفاف” و جداسازی جنسیتی در دانشگاهها ،اعتراضی سریع و روشن با شعارها ی متفاوت علیه جمهوری اسلامی به عنوان حکومت تماما ضد زن و گرایش راست پروغربی در ضدیت با جنبش واقعی آزادی زن رابه نمایش گذاشت .
شعارهایی همچون ” نان ، کار، آزادی ، پوشش اختیاری” و “بیکاری ، بیگاری ، حجاب اجباری” ، علینژاد و ارشاد، ارتجاع و انقیاد” نه تنها درجه بالایی ازآگاهی از ریشه های ستم و بی حقوقی زن در جامعه سرمایه داری اسلامی را درمحیط دانشگاه و جامعه را به نمایش گذاشتند، در عین حال نشانه پیوند عمیق خواست و مطالبات زنان از جمله مطالبه لغو پوشش و حجاب اجباری با خواست و مطالبات کارگران ” نان ، کار ، آزادی ، اداره شورایی که به شعار اکثر اعتراضات کارگری و دانشجویی تبدیل شده می باشد. در واقع وصل کردن حجاب اجباری به بیکاری و بیگاری ، دفاع از کارگران است که توسط سرمایه داران استثمار می شوند و دستمزد آنان به تاراج برده می شود.
شعار”علی نژاد و ارشاد، ارتجاع و انقیاد” در واقع شعار دانشجویان در اعتراض علیه هر دو سوی ارتجاع حکومت مذهبی ایران و طرحهای راست و پنتاگونی و نشان دادن همسر نوشتی خواست و مطالبات زنان با خواست و مطالبات کارگران و ستمدیدگان مستقل از جنبشهای بورژوایی درجنبش زنان که علینژاد با پول و حمایت دولت آمریکا یکی عناصر این جنبش در دل تحولات کنونی است .
یکی دیگراز بر جستگی این اعتراض دانشجویی شعار” علی نژاد، گشت و ارشاد، یکی با دوربین ، یکی با چماق” ، علیه دو سوی ارتجاع علیه جنبش زنان بود . این شعار جریانات راست و بخشی از چپ را برآشفته کرده و عنوان کرده اند که در این شرایط این شعارها به صفوف متحد مردم علیه جمهوری اسلامی لطمه می زند و طیفی از چپ تا آنجا پیش رفتند که این شعارها را “ارتجاعی و محکوم” کردند. تصمیم گرفتند که علیه این شعارها در جنبش همگانی برای سرنگونی “افشاگری” کنند و به زعم خود “دانشجویان چپ” را منزوی کنند.
شعار ها و اعتراض بر حق دانشجویان در این برهه از زمان در دانشگاه نشان داد که در بطن تحولات سیاسی کنونی دامن زدن به جنبش طبقاتی و رادیکال ، طرح شعارهای طبقاتی و پررنگ کردن تفاوت گرایشات و جنبشها در مبارزه و اعتراضات جاری امری از هم اکنون ضروری که جنبش چپ رادیکال دانشجویی سهمی از آن را به عهده گرفته اند.در واقع دانشجویان دراین اعتراض با طرح این شعارها نشان دادند که علی نژاد و جنبشی که او به آن تعلق دارد نه نماینده حقوق ومطالبات واقعی زنان ، بلکه یک جنبش بورژوازی که از طرف بورژوازی جهانی و راست پرو غرب حمایت می شود و باید طرد و حاشیه ای شوند.
جنبشهای متفاوت اجتماعی ، جنبش چپ و سوسیالیستسی در دانشگاه ، جنبش کارگری، جنبش معلمان و بازنشسته گان دارند مهر خود را بر تحولات جاری می کوبند.جنبشهای مختلف اجتماعی از جمله جنبش بورژوایی خارج از حکومت همین امروز در سرنگونی جمهوری اسلامی ذینفعند ، اما منفعت و آینده متفاوتی را طلب می کنند.
جنبشی به اسم جنبش “همه با هم” مدتهاست وجود خارجی ندارد . نباید زیر بار این توهمات رفت .این ترفند جنبشهای بورژوایی است برای سوار شدن بر گرده مردم و استفاده از جنبش سرنگونی برای خزیدن به قدرت است .جنبشهای اجتماعی و طبقاتی مختلف هر یک با شعارها و منفعتهای متفاوت در سیاست ایران حضور دارند در جنبش کارگری ، زنان، دانشجویی ، معلمان و باز نشسته گان این آشکارا عمل می کند.
واقعیت این است که اکثریت مردم ایران به فقر و زندگی فلاکتباری رانده شده اند.فاصله طبقاتی و شکاف میان ثروت و فقربه اوج خود رسیده است . جنبشها منفعت خود را پیش میبرند. وظیفه جنبش چپ و کمونیست است که در این دوره پر تحول و حساس کنونی در کنار طبقه کارگر، جنبش چپ و رادیکال دانشجویی ، در کنارجنبش آزادیخواهی زن ، در کنار جنبش سیاسی و مطالباتی معلمان بایستند. اهداف جنبش راست بورژوازی پرو غرب و سایر گرایشات ضد کارگری را افشا ، و گرایشات درون جنبش چپ و سوسیالیستی را که با شعار جنبش همگانی برای سرنگونی جمهوری اسلامی توهم ایجاد می کنند و خاک به چشم مردم می پاشانند،باید افشا و به نقد کشید. در دل این تحولات بایدآینده را به نفع طبقه کارگر و همه محرومان رقم زد.
***