رهبران واقعی مردم کدامند ؟
رهبران واقعی مردم کدامند ؟
غالبا دربین فعالین سیاسی اظهار می شود که مبارزات مردم فاقد رهبری می باشد . میگویند جامعه ومردم جمهوری اسلامی را نمی خواهند اما به رهبری نیاز دارند .لازم می دانم بعنوان یک کارگر کمونیست اشاره ای به جایگاه رهبری داشته باشم . ابتدا باید روشن کرد که رهبری مورد نظر طبقه کارگر و اکثریت جامعه چه کسی است واز کدام طبقه بایستی دفاع کند ؟
حکومت جمهوری اسلامی ، رهبر و اطرافیان فاسد آن ۴۲ سال است با کمک سیستم سرمایه داری جهانی در قدرت باقی مانده است . رهبران حاکم وضد کارگر در ترکیه ، عربستان سعودی ، آمریکا ، چین وروسیه چه ربطی به نود درصد جامعه بشری امروز دارند ؟
اگر به این سؤال‌های آساسی جواب داده نشوند ، ممکن است همانند انقلاب سال ۱۳۵۷ دوباره کلاه بزرگی سرمان رفته و جزو بازندگان بشویم . مردم آزادیخواه و شرافتمند و سرنگونی طلب ایران باید هوشیار باشند و در مرحله اول از ساختار سیاسی و طبقاتی دولت‌های حاکم برجهان و ایران مطلع باشند . زیرا تنها با این شناخت سیاسی ومنفعت طبقاتی است که می توانند از انتخاب وتعین رهبر خود حرف بزنند . همه می دانیم بر این جهان پهناور سیستم سرمایه داری حاکم است و بیشتر از نود درصد مردم دارای یک زندگی سخت و بی آینده هستند . پس باید این ناامنی و بی آیندگان را جدی بگیریم . برای نمونه ما می توانیم یک قرن گذشته تا امروز را در نظر بگیریم . در این صد سال جامعه جهانی بوسیله رهبران رنگارنگ بورژوایی در سراسر دنیا اداره شده ومی شود . دولت سرمایه داری جمهوری اسلامی هم جزو همین نظام و سیستم مورد ارزیابی و نقد قرار می گیرد .
برای نود درصد جامعه امروزی که شب وروز مانند برده در خدمت این نظام سر تاپا ظلم که بوسیله رهبران و اتاق‌های فکری بورژوازی طراحی هدایت می شود ، جواب سوال روشن است . این همه تبعیض طبقاتی به ناحق از طرف همین رهبری سیستم به ما تحمیل شده است . نود درصد کارگران امروز با فروش نیروی کار خود در ادارات ، موسسات دولتی ، غیر دولتی ، بهداشتی ، تکنولوژی ، خدماتی ،فرهنگی ، آموزش وپرورش ، حمل ونقل زمینی وهوایی برای یک زندگی بخور ونمیر تلاش می کنند .
در این نظام سرمایه داری و سیستم جهانی همه چیز برپایه طبقات و منفعت طبقاتی در نظر گرفته شده است .
آیا در جامعه امروز برخورداری از رفاه وامکانات در میان طبقه کارگر با سرمایه داران مفت خور مثل یکدیگر و برابرند ؟ به تفاوتهای نا عادلانه نگاه کنید ! برای مثال برخورداری از مهدکودک ، مدرسه ودانشگاه وخدمات اجتماعی ، آیا طبقه کارگر که اکثریت جامعه را تشکیل می دهد ، با تعدادی از طبقه مرفه که در خدمت جمهوری اسلامی بوده و در این حکومت عدل الهی خون آنها را می مکند ، از امکانات یکسان برخوردارند ؟ چرا زندگی و آرزوهای انسان‌ها در این سیستم سرمایه داری به گروگان گرفته شده است ؟ چرا شیوه زندگی یک کارگر با شیوه زندگی یک سرمایه دار از زمین تا آسمان فرق دارد ؟
اگر ما با آگاهی سیاسی -طبقاتی و با اتحاد وصف مستقل در مقابل کل این سیستم ناحق بایستیم ، آنزمان است که جایگاه و شناخت واقعی از رهبر برایمان روشن می شود . آنموقع است که ما به راحتی می توانیم رهبر واقعی خود را انتخاب کنیم .
نمونه دیگر، تاریخ دوهزار وپانصد ساله شاهنشاهی به زندگی مردم چه ربطی دارد ؟ آنها در طول حاکمیتشان به فکر خوشگذرانی خود و دارو دسته اشان بوده اند . تاریخ هزاروچهارصد ساله اسلام که سرتاسر زور ، خونریزی و کشتار بوده است ، به چه درد مردم می خورد ؟ حکومت جمهوری اسلامی که پیرو همان تفکر و قوانین شرع شریعت اسلام است ، در این چهل ودو سال بغیر از جنایت و کشت وکشتار چه کار مثبتی انجام داده است ؟
امروز طبقه کارگر ایران از معلمان و پرستاران و دانشجویان آزادیخواه تا فعالین محیط زیست ، از مطالبه یک زندگی مدرن و انسانی و در شان بشر امروز کوتاه نمی آیند . این مردم که از دست ظلم وستم بستوه آمده اند ، بعد از جمهوری اسلامی فاسد ودزد به راحتی زیر بار ظلم وتبلیغات و پروپاگند احزاب راست و ناسیونالیست نمی روند . برای اکثریت مردم تبعیضات طبقاتی دیگر قابل قبول نخواهد بود .
تا جاییکه به جمهوری اسلامی مربوط است مردم انتخاب خودشان کرده اند و این رژیم را نمی خواهند . پس از جمهوری اسلامی همه تلاش ما باید استقرارحاکمیت مردم بر مردم و حاکمیت شورایی باشد . آگاهی سیاسی درمقابل مذهب ناسیونالیسم در جامعه زیاد است . بخش زیاد و قابل توجهی از جامعه بخصوص کارگران ، زنان ومردم زحمتکش با دید مثبت به جریانات چپ وکمونیست نگاه می کنند . اهداف وسیاسیتهای جریانات چپ وکمونیست با منافع طبقاتی کارگران ومردم زحمتکش هم جهت است و انتخاب آلترناتیو چپ برای آنان یک امکان واقعی است .
از همین امروز و در پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی درمیان طبقه کارگر و مردم آزادیخواه صف رهبران کارگری و کمونیست به وفور وجود دارند و سر بر خواهند آورد . باید این شبکه از رهبران از همین امروز خود را آماده کرده ورهبران قیام علیه جمهوری اسلامی را بدست گرفته ودر آینده سکان جامعه رادر دست بگیرند . کارگران و انسان‌های آزادیخواه وعدالت طلب باید خود را صاحب جامعه بدانند و به کمونیستها و حزب حکمتیست بپیوندند و این حزب را از آن خود بدانند .
زنده باد سوسیالیسم
ابراهیم باتمانی
۲۸ مه ۱۴۰۰
