20/04/2025

مافیای خودرو سازی ایران کارگر خودروساز

 

در سال ۶۱ که کشور درگیر جنگ بود محمد علیپور و حمید کشاورز با ۲۵ سال سن و با سرمایه هنگفت که منشا آن معلوم نیست شرکت کروز را تاسیس کردند.علیپور و کشاورز شروع به خرید سهام ایران خودرو میکنند و سال ۸۸ حدود ۳/۵ درصد سهام ایران خودرو را میخرند که ۳۱ میلیارد تومان میشد زمانی که دلار ۱۰۰۰ تومان بود. در سال ۹۰ شرکت تدبیر سرمایه آراد را تاسیس میکنند.و از طریق این شرکت هم سهام ایران خودرو را میخرند. بطوریکه تا پایان سال ۹۰ حدود ۱۴ درصد سهام ایران خودرو را تصاحب میکنند. یعنی ۲۴۲ میلیارد تومان زمانی که دلار ۱۲۰۰ تومان بود. و تبدیل به یکی از بزرگترین مالکان ایران خودرو شدند‌ و هدفشان این بود که به هیئت مدیره شرکت ایران خودرو راه پیدا کنند در صورتی که طبق قانون قطعه ساز نمیتواند عضو هیئت مدیره شرکت بالادست خود باشد. زیرا با این کار انحصار قطعات شرکت را به خود اختصاص داده و قطعه سازان دیگر را از دور خارج میکند.که شورای رقابت اجازه این کار را نداد اما کروز از راه دیگری وارد شد.

در سال ۹۲ که صنعت خودرو توسط امریکا تحریم شد کروزیها هم ایران خودرو را تحریم کرده و با ندادن قطعه این شرکت را گروگان گرفتند.کروزیها در سال ۹۰ موفق شدند با استفاده از پوشش شرکتهای سوری یک نماینده راهی هیئت مدیره ایران خودرو کنند (حمید رضا منجی ) . تا از استراتژی شرکت قبل از بقیه قطعه سازان مطلع شده و یک گام جلوتر باشند. و همچنین بتوانند مصوبات هیئت مدیره را به نفع خود رقم بزنند. وقتی هیئت رسیدگی به تخلف خودروسازها مدارک را به قوه قضائیه فرستاد ، طبق قانون باید طی ۶ ماه رای اعلام میشد اما این رای حدود ۳ سال طول کشید و طی نامه ای به مجلس بعد(دهم) اعلام شد که تخلفی مشاهده نشده است!

چطور ممکن است ؟ آیا کروز در قوه قضائیه هم نفوذ کرده یا قاضی پرونده صلاحیت رسیدگی به پرونده را نداشته ؟ یا …

به هر حال آنها هنوز قانع نبودند و شرکت بهمن موتور که تا سال ۹۵ حتی از ایران خودرو و سایپا بهتر کار میکرد را هم خریدند اما با شراکت حمید صمدی که مالک شرکت قطعه سازی اورند پیشرو بود و همچنین ۲/۸ درصد از سهام ایران خودرو را نیز داشت. و در واقع خصوصی سازی را به شخصی سازی و انحصار طلبی تبدیل کردند. که نتیجه زد و بند مدیران کروز و سازمان خصوصی سازی بود. اصلا بابت خرید شرکت بهمن موتور هیچ پولی پرداخت نشد و تعداد زیادی از قطعه سازان کوچکتر یا به اجبار و یا توافقی برای جلوگیری از ورشکستگی در رقابت با کروز شرکت خود را به کروز واگذار کردند.

سال ۶۱ همزمان با تاسیس کروز بهزاد نبوی وزیر صنایع سنگین شد. سال ۶۴ شرکت تالبوت انگلیس که پیکان تولید میکرد ورشکسته شد و چند سال بعد بهزاد نبوی، میر حسین موسوی نخست وزیر وقت را مجاب کرد که شرکت تالبوت را به قیمت ۱۳ میلیون دلار بخرند اما نه از انگلیس بلکه از پژوی فرانسه که تالبوت را از انگلیس خریده بود و میخواست به جای پیکان ، پژو تولید کند.

در سال ۶۱ همزمان با تاسیس کروز احمد قلعه بانی هم شرکتی را تاسیس کرد که کل ایران خودرو را تحت کنترل بگیرد شرکتی به نام ساپکو . به این ترتیب دیگر ایران خودرو با قطعه ساز رابطه ای نداشت و حالا ساپکو تصمیم میگرفت که چه قطعه ای را از چه شرکتی و با چه قیمتی بخرد.

تا سال ۷۹ ساپکو در دست رضا ویسه بود و در سال ۷۹ که اسحاق جهانگیری وزیر صنایع شد ویسه قائم مقام مدیر عامل ایران خودرو شد . و در سال ۸۰ معاون جهانگیری شد . صنعت خودرو از سال ۸۰ در انحصار ویسه ، قلعه بانی و پور مجیب بود . که ویسه و پور مجیب عضو هیئت مدیره ایران خودرو نیز بودند و علاوه بر آن پور مجیب عضو هیئت مدیره سایپا ، مدیر عامل مگا موتور و ساپکو نیز بود . سایپا هم از سال ۸۰ تا ۸۶ به دست قلعه بانی افتاد که با حفظ سمت در ۱۳ مجموعه صنعتی دیگر نیز حضور داشت . ویسه در سال ۸۴ از تمام سمت های دولتی استعفا داد اما از طریق مهره های خود کنترل صنعت خودرو را به دست داشت.در سال ۹۲ ویسه معاون اسحاق جهانگیری نفر دوم دولت شد. کروز تا سال ۹۷ حدود ۲۵ درصد سهام ایران خودرو را خرید تا انحصار بیشتری ایجاد کند و در این سال ضربه دوم را به ایران خودرو وارد کرد و از تحویل قطعه به آن خودداری کرد.

علیپور و کشاورز تابعیت خارجی دارند و با خرید املاک در خارج از کشور مقدار زیادی ارز از کشور خارج کردند .طبق اسناد موجود علیپور در انتخابات ۲۰۰۸ آمریکا از دموکراتها حمایت مالی نیز کرد.ضمنا فرزندان آنها و ویسه در خارج از کشور سکونت و فعالیت دارند.

اینها مافیای خودرو ایرانند که ۳۰ سال است با استفاده از حمایت دولتها علاوه بر اینکه اجازه پیشرفت به خودروسازی کشور را نمیدهند ، با افزایش قیمتهای غیر منطقی خون مردم را نیز مکیده اند.آنها به فکر سود نیستند بلکه به سودهای چند صد درصدی فکر می‌کنند.

اینها مشتی از خروار تازه بدوران رسیده ها، خرپول ها، صاحبان مجموعه شرکت‌ها و هلدینگ ها هستند. راستی چرا اینها در جمهوری اسلامی به راکفلرهای ایران تبدیل شدند؟

اشتراک گذاری