جمهوری اسلامی و نسل جوان قرن بیست و یکم منصور حکمت
جمهوری اسلامی و نسل جوان قرن بیست و یکم
منصور حکمت
جمهوری اسلامی را تحویل نسلی بدهید که به قرن ٢١ چشم باز می کند، از او بپرسید که اینرا می خواهی؟ میگوید نه نمی خواهم!
چرا باید در شرایطی که جوان فرانسوی، جوان ایتالیایی، جوان انگلیسی، جوان آمریکایی دارد یک دنیا دیگری را تجربه می کند، جوان ایرانی در این لحظه از تاریخ بشریت و تمدن بشر مشغول این باشد که آیا باید گردن مردم را بزنند؟ سنگسار بکنند؟ اجازه دارد موزیک گوش بدهد؟ اجازه دارد با جنس مخالف معاشرت بکند؟ آیا حقوق برابری با هم دارند بخاطر جنسیت شان یا نه؟ آیا می تواند عقاید داشته باشد و یا روزنامه بخواند یا سفر بکند یا هر چه؟
اینها در جهان امروز حقوق پیش و پا افتاده است. درست است که خیلی جاها نقض میشود، ولی آنجاهایی که نقض می شود به آن میگوییم دیکتاتوری ارتجاعی و مردم جهان می دانند که آن را باید عوض کرد.
در نتیجه صورت مسئله جمهوری اسلامی اصلا این است که بدرد این نسل نمی خورد، ربطی به این نسل ندارد.
نسل ما وقتی که با جمهوری اسلامی روبرو شد، در یک نبرد با آن روبرو شدیم. به ما حمله شد، سرکوب کردند، کشتار کردند، عقب ننشستیم. ما جوان های آن دوره بودیم. آن دوره اینها در یک نبرد خونین توانستند نسل ما را عقب بنشانند. تازه هیچ موقع مبارزه علیه این رژیم قطع نشد. جنبش کمونیستی فعالیت خودش را ادامه داد: آرایش های جدید، پیشروی های جدید در قلمروهای مختلف.
این نسلی که توده وسیع اش به صورت جوانان الان با جمهوری اسلامی روبرو است، اصلا در این سیستم چشم گشوده است. هیچ چیزی از خمینی یادش نیست، هیچ چیزی از انقلاب ٥٧ یادش نیست. چیزی از تمام آن جبهه ملی و شاه و بختیار یادش نیست. لااقل اگر هم میخواند آنها را در تاریخ، می خواند.
او به زندگی خودش نگاه می کند. یک آدم بیست ساله، هجده ساله در اول قرن ٢١ چه گناهی کرده است که به قید قرعه کشی در جمهوری اسلامی بدنیا آمده؟ این آدم می توانست هر کجای دنیا باشد و سرنوشت دیگری داشته باشد، ( این نسل ) سرنوشت دیگر را می خواهد.
کره ارض الان کوچک تر از آن است که شما بتوانید یک گوشه اش را دیوار بکشید و در آن برنامه خودتان را پیاده بکنید، دنیا هوای همدیگر را دارد. می پاد، دارد نگاه می کند و جوان ایرانی بنظر من حکم نهائی را به جمهوری اسلامی می دهد. اگر جمهوری اسلامی باید سرنگون بشود، یک رکن این باید و قطعیت آن اینست که جوان های ایران آن را نمی خواهند. نسلی که می خواهد در آن مملکت زندگی بکند این حکومت را نمی خواهد. حالا نیروی این ٣٠ میلیون نفر آدم بیشتر است یا مقاومت یک عده آخوند؟ این مقاومت بزودی شکسته می شود. بنظر من جمهوری اسلامی قطعا رفتنی است.
منصور حکمت: ضمیمه ١ منتخب آثار.
وقایع جرم آباد، جنبش دانشجویی، نوک کوه یخ اعتراض توده ای
( ص 396.397 )
