مصرف مواد مخدر در جامعه، هلهله رژیم و عزای جامعه-سیوان کریمی

در سالهای اخیر مصرف مواد مخدر در جامعه رشد بسیار سریعی را داشته است. آمارهای رژیم اسلامی که هیچگاه قابل اتکا نبوده اند، به وضوح این رشد را نشان می دهد. کردستان هم مانند بسیاری از مناطق دیگر ایران، یکی از مکانهای هدف برای رشد مصرف مواد مخدر در ایران بوده است. نقل قول رایجی در بین مردم کردستان وجود دارد که واقعیت این روزها را نشان می دهد. محمد رضا رحیمی که در دوره رفسنجانی به عنوان استاندار کردستان منصوب شده بود، در اظهار نظری گفته بود که من تفنگ را از جوانان کردستان گرفتم و وافور را به دستشان دادم. نگاهی به آمار زیر وضعیت کنونی این جامعه را نشان می دهد: کشف ۶۰۰ کیلو گرم مواد مخدر در بازه ی زمانی ۵ ماهه نخست سال ۹۸ که نشان از رشد ۲۲۱ درصدی آن دارد و دستگیری ۱۲۸۰ توزیع کننده مواد مخدر. این آمار به نقل از شاکری، رئیس “مبارزه با” مواد مخدر استان کردستان منتشر شده است.
رشد روز افزون فقر، بیکاری و سایر آسیبهای اجتماعی را می توان از موارد روی آوردن مردم به مصرف مواد مخدر عنوان کرد. اما صرف پذیرش این موارد، پاک کردن صورت مساله اصلی آن است. هر آسیب اجتماعی که وجود دارد، پایه های زمینی و واقعی دارد. صحبت از فقر و وصل کردن آن به مصرف مواد مخدر نمی تواند تمام مساله را پوشش دهد. عامل این فقر چیست؟ چرا بیکاری رشد حیرت انگیزی دارد؟ وضعیت زندگی مشترک در جامعه چگونه است؟ سوال اصلی این است که چه نهادی باید در مقابل این شرایط پاسخگو باشد.
جمهوری اسلامی، عامل فلاکت مردم
چهل سال تجربه حاکمیت رژیم اسلامی نشان داده است که این رژیم سرمایه داری هار اسلامی به این دو فاکتور فقر و اردوی بیشمار بیکاران نیاز دارد. این خصلت سرمایه داری است که همیشه ارتشی از جامعه را بیکار نگه دارد. اما وضعیت برای جمهوری اسلامی وخیم تر است. کشتی به گل نشسته اقتصاد این رژیم حتی اگر هم بخواهند، دیگر نای هیچ تحولی را ندارد. فشار این اقتصاد زوار در رفته بر روی مردم و طبقه کارگر سرشکن می شود و این یعنی فقر مطلق برای اکثریت جامعه. زیر بنای هر جامعه و هر تحولی در آن بر مبنای اقتصاد است. وقتی اقتصاد بیمار است و در گوشه ای نفس های آخرش را می کشد، بیکاری و فقر نیز بیشتر می شود. صحبت از افزایش اعتیاد در جایگاه دوم است و وقتی به چرایی آن می پردازیم، باید صورت مساله اصلی را جواب دهیم. آنچه در رسانه های رژیم اسلامی منتشر می شود، می خواهند مخاطب خود را قانع کنند که دولت و رژیم اسلامی نقشی دراین شرایط ندارند. یک انسان فقیر و بیکار را نشان می دهند که به خواست خودش “فقر و بیکاری” را انتخاب کرده که نتیجه آن روی آوری به مصرف مواد مخدر است. بر روی مساله اصلی سرپوش می گذارند. اما بوی گند این تبلیغات هم نه می تواند جامعه را قانع کند و نه مسئول اصلی آن را تبرئه.
در دوره پر تحول اعتراضات و اعتصابات دیماه ۹۶ به این سو، حنای رژیم برای خودیهایشان هم رنگ باخت است چه رسد به سایر بخشهای جامعه. افزایش سرسام آور مواد مخدر و مصرف آن که گاها با قیمتهای بسیار پایینی هم عرضه می شود، در دوره ای اتفاق می افتد که شاهد رشد ساعتی قیمت مواد اولیه مصرفی برای گذران زندگی هستیم. این اتفاقی نیست. حالا که دستهای این رژیم برای مردم رو شده است و تمام سنیاریوهایشان سوخته است، از یک طرف هر نوع اعتراضی با دستگیری و شکنجه و نهایتا یکی دو دهه حبس روبرو می شود و از طرفی دیگر تولید و عرضه مواد مخدر هم روزبروز بیشتر و بیشتر می شود و گاها قیمتهای آن بسیار کاهش پیدا می کند. افزایش ۲۲۱ درصدی “کشف” (شما بخوانید فروش بدن شراکت با رژیم ) و دستگیری ۱۲۸۰ نفر توزیع کننده هولناک است. مگر چند نفر مصرف کننده مواد مخدر وجود دارد که ۱۲۸۰ نفر از توزیع کنندگان آن دستگیر می شوند و لابد سه چهار برابر آن هم به کارشان ادامه می دهند.
صحبتی با جوانان و مردم کردستان
این آمار و ارقام تنها بخشی از واقعیت این معضل اجتماعی را نشان می دهد. آمارهای واقعی در کل جامعه ایران بسیار هولناک تر است و حتی خود رژیم از اعلام آن هراس دارد. تحولات انقلابی در جامعه ایران را می توان رصد کرد. قرار نیست که رژیم اسلامی مادام العمر به حکومت خود ادامه دهد. این رژیم رفتنی است و باید توسط ما، توسط شما جوانانی که تشنه آزادی و برابری و رفاه هستید، صورت بگیرد. شما لایق بهترین زندگی ممکن، رفاه، امنیت و زندگی در یک محیط آزاد هستید. ترفندهای رژیم اسلامی را باید خنثی کرد. جامعه به ما تعلق دارد و باید توسط ما اداره شود. شعار اسماعیل بخشی را یادتان هست.” جامعه باید شورایی اداره شود”. شورا یعنی من و تو ما. یعنی خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم. باید صفوف مبارزاتی خود را مستحکم کنیم و در مقابل این ترفندهای رژیم اسلامی متحدانه و هوشیاران عمل کنیم. جمهوری اسلامی در تلاش است تا نسل جوان کنونی جامعه ایران را در وضعیتی وخیم نگه دارد. فقر و بیکاری، گرانی، تحصیلات ناتمام، اردوی بیکاران و همه و همه حاصل چهار دهه سیاست رژیم است. علیه این وضعیت و شرایط فلاکت بار میتوان و باید ایستاد. روی اوری به اعتیاد نه چاره بیکاری است، نه فروکش کردن خشم از وجود وضعیتی که حاصل حاکمیت رژیم اسلامی است. مبارزه متحد و متشکل علیه کلیت این رژیم تنها راه مبارزه و مقابله با شرایطی است که حاصل ان ۱۲۸۰ عامل پخش مواد مخدراست.
سیوان کریمی سپتامبر ۲۰۱۹