اعلامیه کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری – حکمتیست در مورد : موج‌جدید کشتار کولبران توسط جنایتکاران رژیم اسلامی
روز سه شنبه ۷ خرداد در منطقه “ سێ چۆمان “ شهر پیرانشهر گروهی از کولبران مورد آماج حملات درندانه نیروهای جمهوری اسلامی قرار گرفته و عده زیادی از آنان جان باخته ویا زخمی شده اند .در شبیخون نیروهای قسی القلب رژیم هار اسلامی به زحمتکشان کولبر در سپیده دم این روز سیاه طبق اخبار رسیده ۱۳ نفر جان باخته و عده بیشتری زخمی ویا طعمه رودخانه‌های منطقه شده اند.
تراژدی کشتار کولبران در نوار مرزی کردستان ایران و عراق که یکی از لکه های ننگ بر دامن رژیم سرکوبگر اسلامی است، جواب این رژیم به بیکاری و گرانی و تحمیل زندگی مشقت بار به مردم زحمتکش در کردستان است. کمتر شهر و روستای مرزی را می توان پیدا کرد که در آن کسی یا کسانی مورد آماج گلوله سرکوبگران قرار نگرفته باشند ۰ انبوه خانواده های بی سرپرست کولبران در این مناطق نشانه بی کفایتی یکی از رژیمهای درنده و ضد انسان است که گذشته آن منطقه کمتر به خود دیده است.اما علیرغم همدردی جامعه با قربانیان و بازماندگان این جنایت طی سال‌های اخیر ، با این حال ما شاهد تداوم کشتار روزانه این زحمتکشان هستیم ، نمایشی از بیرحمی و قساوت جلو چشم همه ما، پدیده ای که عملا جامعه و انسان‌های آن را به تکرار آن عادت داده اند.
پایان این جنایت و تیرباران دسته جمعی این مردم بیگناه و زحمتکش کجاست ؟ وجدان و کرامت و آزادیخواهی جامعه کردستان وایران تا کی می‌تواند این جنایات آشکار را تحمل کند ؟ چرا در شرایط سیاسی کنونی جامعه ایران که تمام جامعه و جنبش‌های آن از کارگر ومعلم و دانشجو وزنان همه و همه در مقابل دست درازی و سرکوب رژیم اسلامی به میدان آمده اند و لرزه براندام جنایتکاران انداخته اند ، کشتار درندانه کولبران رو به گسترش است ؟ فعال کارگری ، دانشجویی ، عرصه مبارزه علیه بی حقوقی زن ، اتحادیه و سندیکا و احزاب سیاسی این را درد خود و جامعه می دانند ؟
شواهد نشان می دهد در مقابل زندگی و مرگ دلخراش کولبران اراده و کار منسجم و جدی صورت نگرفته است. در بهترین حالت از اعتراض هراز چند گاهی خود آنان در رسانه و روزنامه ها پشتیبانی شده است. اما جلو این توحش و کشتار افسار گسیخته را با اعلام همدردی و تا سف نمی شود گرفت. این شیوه تاکنون هم دشمن را در ادامه دادن به این جنایات جری تر کرده است.
تجربه مبارزات همین دوسال گذشته به ما نشان داده است که در صورت به میدان آمدن متحدانه و مداوم وبا برنامه مشخص می توان دست جنایتکاران رژیم اسلامی را از سر زندگی این زحمتکشان کوتاه کرد ۰ کردستان شاهد اعتصاب و اعتراضات پر شکوه و متحدانه بوده است ۰ جنبش های مختلف در دو سال گذشته با اتحاد و پیگیری توانسته اند در مواردی سرمایه داران و رژیمشان را عقب بنشانند ۰ این همکاری و اتحاد برای نجات جان هزاران کولبر و خانواده هایشان وظیفه سیاسی ، طبقاتی ، انسانی و نوعدوستی کل جامعه است ۰ سکوت و بی تفاوتی در این عرصه برای جامعه ای که در مقیاس سراسری به مقابله با هیولای اسلامی بر خاسته است یک خلاء جدی است.
کارگران ، مردم زحمتکش کردستان!
احزاب و تشکل‌های صنفی سیاسی ، مدنی در کردستان و خارج از کردستان !
با تمام قوا علیه کشتار کولبران بپاخیزیم. با اراده متحد ، تبلیغ و سازماندهی مناسب و فکر شده خیلی کارها می شود انجام داد ۰ حتی اعتصاب همگانی در کردستان هر چند لازم است اما کافی نیست. باید تجمعات انبوه ما در تظاهرات و راهپیمایی تا تحصن و بست نشستن در مراکز شهرها و مکانهای دولتی سراسر دنیا را در انعکاس این بیرحمی در حق این انسان‌های بیگناه در نوردد. این کار هر چند پر زحمت اما در شرایط سیاسی کنونی ایران عملی است. هر ذره موفقیت در این امر دریایی از انساندوستی و اتحاد وهمبستگی در جامعه ببار خواهد آورد و این خود جنبش اعتراضی علیه رژیم اسلامی را غنی و پر قدرت می کند.
ما ضمن تسلیئت به خانواده و بازماندگان جانباختگان اخیر، تمام تلاش خود را برای دفاع از کولبران و پایان دادن به این قساوت بکار می گیریم و از تمام احزاب و تشکل های داخل و خارج انتظار داریم در این راستا بکوشند.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
۹ خرداد ۱۳۹۸
